Het verhaal van Pleyel begon in 1807 en ruim twee eeuwen later is de naam onlosmakelijk verbonden aan talloze beroemdheden die Pleyel tot traditie hebben gesmeed. De legendarische naam is afkomstig van Ignaz Pleyel, geboren op 18 juni 1757 in Ruppersthal in Oostenrijk en op jonge leeftijd werd opgemerkt vanwege zijn muzikale vaardigheden. Later, toen hij Frans staatsburger werd, zou zijn naam veranderen in Ignance.

Op vijftigjarige leeftijd begon Ignance Pleyel zijn eigen werkplaats maar helaas verliep de verkoop van de instrumenten stroef. Muzikaal ging het Ignance meer voor de wind dan zakelijk tot in 1824 zijn zoon Camille zich bij zijn vader voegde in het avontuur van Pleyel piano’s. Met een grondige reorganisatie en innovatief werk liet hij het bedrijf snel groeien.

Chopin, de ambassadeur van prestige. De legendarische componist verbond zich in 1832 onlosmakelijk met het merk Pleyel. De aanslag van de Pleyel piano’s was in perfecte harmonie met het spel van Chopin, soms luchtig en verfijnd en soms met afgemeten geweld. Chopins inzet was de opmars naar een wereldwijd succes en in 1855 produceerde het merk 1.400 piano’s per jaar.

Na het overlijden van Camille Pleyel in 1855 kwam Pleyel in jaden van Auguste Wolff. Hij ontwikkelde het bedrijf verder met een grote nieuwe fabriek en een ongekende techniciteit die heden ten dage nog steeds de basis vormen van de piano hoe we die nu kennen, zoals onder andere het gietijzeren frame. In 1889 verkocht Pleyel haar 100.000ste piano, een uitzonderlijke eretitel en de eerste pianofabrikant die dit bereikte. Het succes stuwde voort tot 1929, waarbij Pleyel in zware crisis raakte en leidde tot een faillissementsaanvraag in 1933. Ondanks deze aanvraag werd op zeer kleine schaal door geproduceerd tot 2013. In slechts enkele zeer unieke instrumenten voor een rijke klantenkring.